Turnsters treden naar buiten…nu steun van KNGU vereist
Afgelopen zondag bracht de NOS een uitgebreid verslag over de wantoestanden binnen de turnwereld. Het behoeft geen uitleg dat de beschreven en deels bevestigde gedragingen niet thuishoren binnen de sport (net zomin als dat deze gedragingen geaccepteerd worden in het dagelijks leven).
Het is goed om te zien dat het slachtoffer mondiger wordt, waarbij de betrokkene haast niets anders kan dan zelf ook naar buiten te treden. Hoe mondig sommige slachtoffers ook zijn, het is vaak maar het puntje van de ijsberg die wij boven het water uit zien komen.
Vele verhalen zijn onbesproken en vele monden blijven gesloten. Eén van de oorzaken waarom men niet staat te popelen om met het verhaal naar buiten te treden heeft te maken met de vrees voor het systeem. “Wat heeft het voor zin om met mijn verhaal naar buiten te treden, als men er toch niks mee doet. Ik heb daar alleen maar mezelf mee.”
Juist daar waar afgelopen zondag twee turnsters met hun verhaal naar buiten durven te komen en daarin kennelijk ook gehoor krijgen gezien de reacties van de dagen daarna, maakt de NOS een kleine doch zeer fatale misstap.
Tijdens het interview wordt een uitleg gegeven over het systeem bij het ISR (Instituut voor de Sportrechtspraak). Daarbij legt de verslaggever van de NOS uit dat een procedure bij het ISR begint met een aangifte, waarna pas een procedure kan worden opgestart, doch waarbij men niet de zekerheid heeft dat dit tot een positief resultaat zal leiden.
Hoewel de beknopte omschrijving correct is, vergeet men te vermelden dat het ISR uitsluitend zaken voor de KNGU doet inzake SI (Seksuele Intimidatie) en Dopingzaken. Voor het overige is men aangewezen op het verenigingsrecht en de eigen statuten en reglementen. In deze reglementen zijn rechten en verplichtingen opgenomen die betrekking hebben op de leden en of het lid mogen zijn van de KNGU. Het niet voldoen aan deze verplichtingen kan leiden (althans dat zou zo moeten zijn) tot een schorsen en of beëindigen van het lidmaatschap.
Wanneer een (oud) trainer volmondig erkent dat hij geslagen heeft (ook al is dat volgens hem maar twee keer gebeurd) althans zich onbehoorlijk heeft gedragen jegens zijn pupillen, dan zal de KNGU er moeten staan voor haar leden en zal zij (niet zo zeer tuchtrechtelijke) verenigingsrechtelijke besluiten moeten nemen.
De verwijzing naar het ISR en het voorhouden van een lange en onzekere procedure is onjuist en was niet nodig geweest. Mogelijk heeft dit turnsters weer terug in hun schulp gebracht, terwijl zij juist positieve energie haalden uit de moedige acties van de twee turnsters aan tafel bij de NOS.
Zoals hiervoor al opgemerkt is het niet bij een interview op zondagavond gebleven en hebben de beide turnsters bijval en bevestiging gekregen in hun verhaal. Het is nu de taak en de verplichting van de bond om de verenigingsrechtelijke bescherming te bieden aan haar leden!